Otizm; ömür boyu süren beyinsel bir rahatsızlıktır ve "sosyal etkileşimde, sosyal iletişimde kullanılan dilde veya sembolik veya hayali oyunda" gecikmelerle kendini gösteren sinir sisteminde düzensizlik olarak sınıflandırılır[1]. Otizm yaşamın ilk 3 yılında ortaya çıkan bir sendromdur. Nedeni bilinmemektedir. Kişi gördüklerini, duyduklarını, duyumsadıklarını doğru bir şekilde algılayamaz; bu nedenle sosyal ilişkileri ve davranışlarında ciddi sorunlar vardır. Erkeklerde daha yaygın olarak görülür. Otizm ya kendi başına ya da zeka geriliği, öğrenme güçlüğü, epilepsi gibi diğer gelişimsel bozukluklarla birlikte ortaya çıkabilir. Otizm kelimesinin manası "kendine dönük"tür.
Belirtileri
Otistikler aşağıdaki davranışların en az yarısını gösterirler.
Çevresine karşı ilgisizdir.
Olaylara ve insanlara tepkisizdir.
Genelde tek başınadır.
İletişim güçlüğü çeker.
Konuşma zorluğu vardır.
İnsanlarla temastan kucağa alınmaktan ya da sevilmekten hoşlanmamak.
Göz temasının çok az ya da hiç olmaması.
Uygunsuz ve sebebsiz gülmek ağlamak.
Seslere karşı aşırı duyarlılık ya da duyarsızlık.
Objeleri kendi etrafında çevirmek.
Sürekli aynı oyunları oynamak.
Herşeyin aynı olmasını istemek, değişikliklere aşırı tepki vermek.
Aşırı hareketlilik ya da hareketsizlik.
Objelere gereksiz yere bağlanmak.
Bir sebep olmadan strese girmek, üzüntü duymak.
Motor hareket gelişiminde düzensizlik.(Topa vuramaz ama küpleri üst üste dizer)
Tekrarlayıcı davranışlar yapar.
Anlamsız kelimeleri tekrarlar.
Ellerini kollarını çırpar, olduğu yerde sallanır, kendi etrafında döner.
Tehlikeye karşı duyarsızlık.
Acıya karşı duyarsızlık.